بسم الله الرحمن الرحیم
عید فطر بر همه ی مسلمانان جهان مبارک باشه. این ماه رمضان هم تمام شد و دیگه هم برنمیگرده پرونده اش بسته شد. مطمئناً همه ما نتوانستیم از تمام این ماه نهایت استفاده را ببریم؛ هرچقدر هم استفاده میکردیم ولی بازم نهایت استفاده را نبردیم واقعاً جا داره بشینیم اشک بریزیم برای این فرصت هایی که از دست رفت دیگه که دیگه برنمیگرده، تمام شد و رفت. هر لحظه که میگذره یک قدم به مرگ نزدیک تر میشویم ما بنا بر این بزاریم که تا میشه از عمر گرانبها استفاده ببریم که قیامت کمتر حسرت بخوریم.
بسم الله الرحمن الرحیم
خداوند را شاکرم که دوباره توفیق پیدا کردم پست جدیدی بزارم. امروز میخوام در مورد گناه غیبت توضیحاتی بدم. اول معنای آن را بگیم
نظر آیت الله مکارم شیرازی این است:
غیبت آن است که عیب پنهانى کسى را پشت سر او بگویند ولى در مواردى که مسأله مهمّى مطرح است مانند موارد مشورت و اصلاح ذات البین و امثال آنها استثنا شده است.
بسم الله الرحمن الرحیم
اعمالتون قبول درگاه حق باشه. یک خواهشی دارم از دوستان اگر جایی اشتباه کردم لطف کنند به من اطلاع بدهند. معصوم که نیستم ممکنه اشتباه کنم.
ان شاء الله کسی را با اعمالم و حرفام گمراه نکنم و تمام تلاشم بر این است که حرفام از روی هوای نفس نباشه. ما که از خودمون چیز زیادی نداریم این نوشته ها هم که میبینید اکثرا از این سخنرانی، کتاب ها و ... هست.
خب بریم سر اصل مطلب
به ما در این دنیا فرصت داده شده تا آخرت خودمان را بسازیم و باید از تمام این فرصت حداکثر استفاده را ببریم. حالا این فرصت چقدر هست؟ 50 سال؟ 60 سال؟ 80 سال؟ نمیدونم! اصلا نمیدونم حتی فرصت انشار این پست را دارم یا نه.
بسم الله الرحمن الرحیم
خوشحالم از اینکه دوباره می تونم پست بزارم و از خدا می خواهم شیرینی این ماه را هر چه بیشتر به همه ی ما بچشاند.
امروز می خواهم در مورد رابطه ی نماز و ترک گناه صحبت کنم. بحث را با یک آیه قرآن شروع می کنم:
