بسم الله الرحمن الرحیم
حضرت فاطمه (علیها السّلام) فرمودند:
مَن اَصعَدَ إلَی اللهِ خالِصَ عِبادَتِهِ، اَهبَطَ اللهُ اَفضَلَ مَصلَحَتِه.
هر کس عبادت خالص خود را به سوی خداوند بالا فرستد (و پیشکش آستان او کند)، خدا هم بهترین مصلحت خود را بر او فرو می فرستد.1
بهترین مصلحت! بهترینش! یعنی اصلا از این بهتر امکان نداشت اتفاق بیوفته. یعنی از این هزاران تصمیمی که میتونستیم بگیریم بهترینش رو انتخاب میکنیم. کی از این بدش میاد؟ اینکه راهی که میری درست ترین راه باشه. این فرد دیگه آرامش نداره؟ دیگه خیالش راحت نیست؟ این فرد رو دیگه توپ هم تکون نمیده! به حرف مردم توجه نداره. عبد و برده ی این اون نیست. چرا؟ چون میدونه راهش درسته دیگه چکار به بقیه داره؟